تصفیه آب شور دریا با انرژی پاک

در ساحل دریا انرژی های دوست دار محیط زیست شامل انرژی امواج دریا، انرژی خورشیدی، و باد، همه در دسترس هستند. بهره‌گیری از پهنه بیکران دریاها مساحت زیادی را برای احداث تاسیسات سنگین و نوآورانه فراهم کرده است. امروز، شهرهای دریایی ایده دور از ذهنی نیستند، و تا کمتر از نه سال دیگر قرار است اولین شهر پیشرفته دریایی با انرژی‌های نوین افتتاح شود. زمانی پطر کبیر با مشاهد ونیز بندر بزرگ پترزبورگ را آرزو کرد و آن را ساخت. در دریای یخ زده شمال که آن زمان وجود بندر در آن غیرممکن به نظر می‌آمد. چه برسد که بزرگترین شهر پرجمعیت بندری شود. اکنون نیز همین طور شهر دریایی دور از ذهن به نظر می‌رسد، اما از نظر علمی هیچ محدودیتی برای آن نیست، و برخی از تاسیسات آن، هم اکنون نیز در حال استفاده‌اند. مثلا همین تاسیسات آب شیرین کن نمونه‌ای از استفاده در این زمینه هستند که در ادامه به آن می‌پردازیم.

در سيستم‌هاي آب‌شيرين‌کن فرآیند تبخیر به دو روش انجام می‌شوند: مستقيم (distillation یا تقطیر) و غير مستقيم (desalination یا شیرین‌سازی). در روش مستقيم، از انرژی گرمای خورشيد برای شيرين‌سازی آب استفاده می‌شود. در روش غير مستقيم، به عنوان مثال، از نیروی برق به عنوان انرژی کمکی استفاده می‌شود.

به طور کلی، آب شیرین کن دو بخش اهمیت دارد:

1- بخش تامین کننده انرژی، 2- بخش فرآیند اصلی شیرین کردن به روش شیمیایی یا فیزیکی (تقطیر) انجام می‌دهند.

در اینجا مدل ماشینی معرفی می‌کنیم که بخش تامین کننده انرژی آن از امواج دریا بهره می‌گیرد:

تصویر بالا وزنه شناوری به شکل کرجی را نشان می‌‌دهد که با امواج دریا جابجا می‌شود.

این مدل، یک ماشین است که اگر در ابعاد بزرگ ساخته شود می‌تواند بدون مصرف برق، تنها با استفاده از انرژی بیکران امواج دریا یک توربین را به حرکت دربیاورد. از آن، برای شیرین‌سازی آب دریا استفاده می‌شود. در مدل، چهار بخش اتصالی به شناور میانی متصل شده که دو تای وسط باید با اصطکاک کمتر و قابلیت حرکت و الاسیته بالا، نقش نگهدارنده وزنه را ایفا کنند. اتصال دهنده‌های بیرونی می‌توانند گازی را فشرده کنند، اهرمی را حرکت دهند، چرخ‌دنده‌ای را بگردانند و به این صورت انرژی قابل ذخیره‌ای ایجاد کنند.

تصویر دیگر حرکت توربین‌ها را بعد از اتصال به وزنه نشان می‌دهد: