غروب

حدود دو دهه قبل در حالیکه نمی دانستم قرار است دو دهه دیگر هم در این دنیا زندگی کنم، خوش و سرمست به دنبال کشف ناشناخته های از دریچه کامپیوتر بودم. آن زمان، لینوکس ملی ایران مطرح بود و دانشجوهای زیادی مثل خودم خواب و خوراک نمی شناختند، از اینکه این موجود قرار است پا به عرصه وجود بگذارد. روزنامه ها هم خیلی علمی قضایا را دنبال میکردند. آنها از انواع ریزلینوکس بر سخت‌افزارهای کوچک و لینوکس‌های توانمندتر بر سخت‌افزارهای توسعه یافته با ابررایانه‌ها می‌گفتند و فضایی از دانشجویان نخبه ترسیم می‌کردند که در آن هیچ کندذهنی راه نداشت! من چیزی بین آنها بودم؛ نه در گروه برنامه نویسان لینوکس ملی بودم و نه در روزنامه ها. دانشجویی تقریبا خودساخته با چند لوح تقدیر از دوران دانش‌آموزی بودم که اوقاتش را صرف خود راه اندازی لینوکس از نسخه اصلی میکرد که لینوس تروالدز منتشر کرده بود. کتابها گاهی من را به انحراف کشانده و گاهی هم هدایتم کرده بودند. مجلاتی هم از کامپیوتر جوان به صورت ماهنامه 500 تومانی میخریدم که ببینم بالاخره در این کامپیوتر حرفه‌ای چه چیزی نهفته است. آنجا هم حرفه‌ای پاسخ می‌دادند. از راه اندازی سخت افزار مینوشتند و بیلیون مقالات متعددی در حوزه کامپیوتر دنیای غرب می نوشتند. امروز یکی از لینکهای آن را مثال بزنم: مثلا آدرس سایت highwire.stanford.edu را معرفی کرده بود، که اگر در ایران بود، الآن یکی بود یکی نبود، ولی بریم یک نگاه بندازیم. میبینیم هنوز برای آن لینک دارند و جایگزین آن به صورت زیر شده است: https://www.highwirepress.com/ این درحالی است که خود انتشار همان نشریه کامپیوتر جوان که اتفاقا یکسره حرف از المپیاد کامپیوتر، مدارس اسمارت و غیره میزد، متوقف شده است! کامپیوتر جوان یکی از , ...ادامه مطلب