ضمن توضیح درباره درياچه هاي طبيعي و درياچه هاي مصنوعي ساخت انسان میتونیم بخشی از تفاوت های دریاچه ها رو بشناسیم.به زبان ساده، درياچههاي طبيعي به عنوان آبهاي بدون اثری از وجود سد تعريف ميشوند يا در مواردي ممکنه حتي سدي براي افزايش عمق درياچه وجود داشته باشد. اما آنهایی که «ساخت انسان» هستن معمولا سد یا مخزنی برای ذخیره آب دارند. دریاچه های مصنوعی معمولاً براي تأمين نيازهاي مديريت شهري يا منابع آب خاص یا تأمين آب آشاميدني ايجاد ميشوند. برخي از مخازن دستساز ممکن است ويژگيهايي داشته باشند که هم درياچهها و هم سيستمهاي جاري را منعکس ميکنند. در حالي که طيف گسترده اي از درياچه هاي طبيعي وجود دارد - از درياچه هاي يخچالي مناطق شمالي، درياچه هاي oxbow در مجاورت رودخانه ها، تا درياچه هاي ساحلي که مي توانند به اقيانوس متصل شوند - بيشتر اين سيستم هاي طبيعي تعدادي ويژگي مشترک دارند. آبهاي طبيعي نيز معمولا زيستگاههاي حاشيهاي مجزا و گاهاً وسيع در امتداد خط ساحلي دارند. زيستگاه ساحلي، رابط بين خشکي و آبهاي آزاد درياچه است. به طور معمول، ماکروفيتهاي آبي ريشه دار (گياهان و جلبکها) در ساحل يافت ميشوند. منطقه، همراه با تعدادي از موجودات آبزي که از اين زيستگاه براي غذا و/يا پوشش استفاده مي کنند، بنابراين، منطقه ساحلي درياچه اغلب پربارترين مناطق اين اکوسيستم است. در مقابل، دریاچه های مصنوعي بزرگ، بدنههاي آبي هستند که معمولاً با قرار دادن يک سد در عرض يک رودخانه ايجاد ميشوند. برخلاف بسياري از درياچههاي طبيعي که تعدادي جريان ورودي يا ورودي کوچک دارند، يک دریاچه مصنوعي معمولاً تنها يک جريان اصلي ورودي دارد که اساساً رودخانه يا نهري است که در ابتدا روی آن سد ساخته شده. با حرکت از سد , ...ادامه مطلب